Հազարամյակներ շարունակ մաթեմատիկոսները գործի են դրել տրամաբանության արվեստը` աշխարհի մասին ավելի հստակ պատկերացում կազմելու համար։ Յուջինիա Չենը ցույց է տալիս, որ յուրաքանչյուրը կարող է մտածել ինչպես մաթեմատիկոսը և ավելի լավ դատողություններ անել։
Էմոցիաները հզոր գործիք են։ Սոցիալական ցանցերում և մամուլի գլխագրերում դրանք դարձել են աշխարհին նայելու հիմնական դիտակետը։ Սակայն ուժեղ էմոցիաները թույլ չեն տալիս տեսնել հռետորաբանության տակ թաքնված իրական աշխարհը։
Չենն առաջարկում է միավորել տրամաբանության համոզիչ ուժն ու էմոցիոնալ ազդակները, ինչը թե՛ նորարարական է, թե՛ պրագմատիկ պառակտումների այս դարաշրջանում։
Գիրքը բաժանված է երեք մասի` «Տրամաբանության ուժը», «Տրամաբանության սահմանները» և «Տրամաբանությունից անդին»:
