«Կյանքի իմաստությունը» Արթուր Շոպենհաուերի վերջին՝ 1851 թվականին լույս տեսած «Parerga und Paralipomena» (Պարերգա ունդ պարալիպոմենա) գրքի երկու էսսեներից մեկն է։ Այստեղ հեղինակը դիտարկում է, թե ինչն է առաջնային ու երկրորդական բարեկեցիկ գոյության համար։
Ըստ գիտնականների՝ «Կյանքի իմաստությունը» կարևորագույն մշակութային նշանակություն ունի և համամարդկային գիտելիքի շտեմարանի հիմքերից է։ Գրքում Շոպենհաուերն ընդգծում է կամքի ու անկախության, հիմնավորված դատողությունների գերակայությունը չհիմնավորված ազդակներով գործելու միտումների նկատմամբ։
Թեեւ Շոպենհաուերի փիլիսոփայությունն ընդհանուր առմամբ աչքի է ընկնում հոռետեսական ուղղվածությամբ, «Կյանքի իմաստության» հիմքում երջանկության և այն ձեր մեջ գտնելու գաղափարն է։
Շոպենհաուերը ներկայացնում է երջանկության պարզ մոդել, որը կազմված է երեք մասից.
1.Անհատականություն, որը ներառում է ֆիզիկական ու մտավոր առողջությունը։
2.Սեփականություն, որն ամփոփում է մարդկանց պահանջմունքները։
3.Դիրք, որն այլոց կարծիքն է ձեր մասին։
